บันทึกการเดินทางงานไฮเทค Smart Security สุดอลังการ THE CPSE 2017
สวัสดีครับผมชื่อ Kazushiro ได้เข้ามาฝึกงานที่บริษัท WATASHI ในปี 2017 ช่วงนั้นผมได้รับมอบหมายให้ดูแลแขกของ WATASHI จากประเทศไทยมาเที่ยวชมงาน CPSE: The 16th China Public Security Expo ซึ่งเป็นการแสดงสินค้าและเทคโนโลยีระบบรักษาความปลอดภัยระดับโลกที่เมืองเซินเจิ้น ประเทศจีน ช่วงระหว่างวันที่ 27 - 31 ตุลาคม 2017
หลังจากที่รอมานาน ในที่สุดก็มาถึงคืนที่รอคอย วันที่ 27 ต.ค. เวลา 19:00 นาฬิกา ฉันต้อนรับแขกผู้มาเยือนทั้ง ๒๗ ท่านจากสนามบิน แล้วมุ่งหน้าไปยังสถานีแรก เพื่อร่วมรับประทานอาหารค่ำด้วยกัน เนื่องจากคณะของเราค่อนข้างใหญ่ เราจึงแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม โดยผู้บริหารผู้ใหญ่จากทั้งไทย จีนและญี่ปุ่นรับประทานอาหารที่ชั้นบน ฉันและตัวแทนจำหน่ายหลักจากบริษัท Watashi ทั้ง 7 คนทานอาหารร่วมกันที่ชั้นล่าง
เมื่อนั่งลงกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว ทุกคนก็กลายเป็นเพื่อนกันโดยปริยาย กำแพงภาษาก็ค่อยๆละลายไปกับบรรยากาศบนโต๊ะกินข้าว แรกสุด เพื่อนคนไทยคุยกันเอง ฉันกับพียินซึ่งฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง ก็เลยยกแก้วขึ้นมาละลายพฤติกรรมเสียเลย “Welcome to Shenzhen” ประโยคที่เอ่ยขึ้นพร้อมกับเหล้าขาวแก้วเดียวนั้น ไม่อาจแสดงความจริงใจของฉันที่มีต่อเพื่อนคนไทยได้ทั้งหมด ฉันจึงยกแก้วขึ้นอีกครั้ง คุณศิลา พูดกับฉันว่า “Cheer to the future” ฉันรับคำทันที คว้าแก้วเหล้าและเหยือกมาดื่มให้กับเพื่อนคนไทยตัวต่อตัว บรรกาศคึกคักขึ้นทันใด ทุกคนบนโต๊ะเริ่มมีท่าทีสนุกสนาน ต่อให้พูดคุยกันไม่เข้าใจ แต่เราก็พยายามจะสื่อสารกัน จนกลายมาเป็นวิธีการสื่อสารเฉพาะระหว่างพวกเรา ที่พูดทั้งไทยปนอังกฤษปนจีน ไหนจะโบกไม้โบกมือแสดงท่าทางไปด้วย
เมื่อถึงวันเปิดงาน ผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกหลั่งไหลมารวมตัวกัน ณ ที่แห่งนี้
หลังจากชมพิธีเปิดที่มีคุณชองทอง ประธานบริษัท วาตาชิ อินจิเนียริ่ง และประธานสมาคม TSSA Smart Security Association (Thailand) และ TSIBA Secure Identity & Biometric Association (Thailand) เข้าร่วมด้วยแล้ว พวกเราก็เบียดเสียดไหลไปกับผู้คนจนเข้ามาในงาน
คุณชองทอง ซิ
วันที่ 31 ตุลาคม 2560
เช้าวันถัดมา เรามาเยี่ยมชมโรงงานของ ZKTeco
สุดท้ายของทริปนี้ คณะของเราได้เข้าเยี่ยมชมโรงงานของ Jetview และได้มีโอกาสรับฟังการวิเคราะห์ข้อมูลของทีม operation อีกด้วย
ช่วงเวลาแห่งความสุข มักจะผ่านไปเร็วเสมอ ตกเย็นพวกเราร่วมดื่มอำลากันที่หมู่บ้านเขาจิ่วหลงซาน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอกันใหม่ หรืออาจจะไม่ได้พบกันอีก แต่ฉันก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้พวกกับทุกๆคนอีกครั้ง
สุดท้าย ฉันพาพวกเขามาส่งที่สนามบินด้วยความอาลัยอาวรณ์ ลาก่อนเพื่อนๆทุกคน หวังว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีก